7 mei 2024: Aanmelden voor het NK Veiligste Chauffeur 2024 kan vanaf 7 mei Volg TVM awards

Lees hieronder het interview uit de TVM Actueel van april 2019 met Hélène Hendriks, ambassadrice van de TVM Awards.

Met een gezonde dosis humor en lef staat Hélène Hendriks overtuigend haar mannetje in de typische machowereld van het voetbal. Als verslaggeefster én als presentatrice in de tv-studio’s. Maar wanneer ze niet voor de camera’s staat, zit de kersverse ambassadrice van de TVM Awards vaak in de auto.

Van haar uitvalsbasis in Breda naar Amsterdam, Groningen, Kerkrade of Enschede. “Het klinkt misschien raar als je zoiets over jezelf zegt, maar ik rijd goed en veilig. Ik heb nooit in de vangrails gezeten.” Naast haar werkzaamheden voor Talpa Network, het mediabolwerk van John de Mol, heeft Hendriks zich als ambassadrice verbonden aan het nieuwe concept van de TVM Awards.

De geboren en getogen Brabantse voelt zich intrinsiek gemotiveerd om het thema van verkeersveiligheid nog beter op de kaart te zetten. Haar nieuwe rol als ambassadrice en gezicht van de TVM Awards neemt ze uiterst serieus. “Het thema verkeersveiligheid raakt iedereen. Ik vind het vooral mooi dat daar drie Awards aan gekoppeld zijn. Ook in de tv-wereld heb je awards en prijzen. Die brengen toch altijd erkenning en waardering met zich mee. Er bestaat niemand die zoiets niet leuk vindt. En die waardering komt zeker ook de groep van professionele chau­ffeurs toe. Het zijn door de bank genomen pure professionals. Niet alleen vanwege de lading die ze veilig van A naar B vervoeren, maar ook omdat ze heel bewust met verkeersveiligheid bezig zijn”, aldus Hendriks, die zelf onlangs door de NSP (Nederlandse Sport Pers) werd verkozen tot sportjournalist van het jaar. Ze ontving de prijs uit handen van Feyenoorder Robin van Persie.

Maatschappelijk betrokken

In het verleden was Hendriks, een oud-hockeyster, nog enige tijd werkzaam voor TVM. Als freelancer maakte ze video’s van de TVM schaatsploeg. “Dus ik ken TVM een beetje. Ik vind het bijzonder dat je bij TVM ook echt voelt dat ze zich vanuit hun maatschappelijke betrokkenheid willen inzetten voor het verbeteren van de verkeersveiligheid.”

Zelf voelt Hendriks zich vaak ook een soort van beroepschau­ffeur, zegt ze lachend. “Ik zit ongelooflijk veel op de weg. Ik haal tegenwoordig de 80.000 kilometer per jaar wel. Dus in die zin is het belang van verkeersveiligheid zeker ook mijn belang. Maar het raakt natuurlijk iedereen die wel eens op de weg zit. En ik moet zeggen, ik ben me daar de laatste jaren ook steeds meer bewust van geworden”, vertelt Hendriks in het restaurant van het Van der Valk-hotel in Utrecht, enkele uren voor een competitiewedstrijd van de lokale FC waarbij ze aanwezig moet zijn.

In haar jonge jaren als automobiliste was ze nog weleens met de verkeerde dingen in de auto bezig, geeft ze onomwonden toe. Sms’en of appen, haar make-up bijwerken, Hendriks draaide haar hand er niet voor om. Maar, zo stelt ze met nadruk, dat is al lang en breed verleden tijd.

Knop gaat om

“Je merkt gewoon dat het supergevaarlijk is als je afgeleid bent. Als je om die reden een keer bijna in de vangrails hebt gezeten, dan gaat er wel een knop om. Tegenwoordig ben ik superverantwoord bezig achter het stuur. Zoals het hoort, zullen we maar zeggen. Appen doe ik tegenwoordig als ik stil sta, bijvoorbeeld op een parkeerplaats na het tanken. Natuurlijk, ik maak nog steeds wel fouten in het verkeer. Maar die liggen op een ander vlak. Zoals diesel tanken in plaats van benzine. Tja, dan sta je ineens stil…”

“Goed kunnen rijden heeft voor een belangrijk deel te maken met ervaring. Om die reden rijd ik ook het liefst zelf. Ik vertrouw liever op mezelf dan op een ander. Vaak vind ik het niet eens zo erg om naast een man te zitten, maar wel naast een vrouw. Het is misschien niet een heel geëmancipeerde opmerking om te maken, maar als vrouw moet ik dat kunnen zeggen, vind ik. Voor mijn gevoel rijden vrouwen over het algemeen wat langzamer en onzekerder. Zelf ben ik toch iets meer van het doorrijden, wel op een veilige en verantwoorde manier uiteraard. Ik kijk ook altijd vooruit, letterlijk en figuurlijk, zodat je tijdig kunt anticiperen op situaties.”

Je zit veel op de weg. Wat zijn jouw voornaamste ergernissen in het verkeer?

“Ik erger me gelukkig niet zo heel snel aan anderen. Maar als ik dan toch enkele lichte ergernissen moet noemen, dan denk ik al gauw aan mensen die te laat reageren. Dus die laat en abrupt remmen. Of die te vaak remmen. En verder aan chronische linksrijders. Aan bumperklevers. En aan mensen die aan het appen zijn en daardoor slingeren. En tenslotte aan mensen die rechts blijven rijden, terwijl er mensen proberen van een oprit in te voegen. Ik weet het, het is meestal een kwestie van onkunde. En ze hebben het waarschijnlijk zelf niet eens door. Dus je kunt het ze in die zin niet eens echt kwalijk nemen. Ik schat in dat ze minder vaak op de weg zitten en daardoor bepaalde situaties minder snel herkennen.”

Motor van onze economie

Ze maakt uit zichzelf het bruggetje naar de vrachtwagenchau­ffeurs. Hendriks: “Ik begrijp bijvoorbeeld heel goed dat veel vrachtwagenchau­ffeurs zich groen en geel kunnen ergeren aan automobilisten die nog even snel voorlangs willen kruisen om een afslag te halen en daarmee gevaarlijke situaties kunnen creëren. En aan het feit dat op de radio geschaarde of gekantelde vrachtwagens worden genoemd als oorzaak van een file ergens in het land, terwijl de toedracht wel eens heel anders kan zijn.”

Hendriks zegt veel respect te hebben voor de grote groep mannen en vrouwen achter het stuur van een vrachtwagen. “Het wordt vaak gezegd, maar het is ook echt zo: zij zijn de motor van onze economie. Een goede vriend van mijn ouders is ook vrachtwagenchau­ffeur, dus ik weet enigszins wat het vak inhoudt.”

Kun jij je voorstellen dat mannen en vrouwen het vak van vrachtwagenchau­ffeurs het mooiste vak ter wereld vinden?

“Jazeker. Maar dat kan ik me trouwens bij bijna ieder vak wel voorstellen. Het gaat erom waar je passie ligt. Ik vind het heel mooi als mensen hun hart volgen en doen wat hun passie is. Maar zeker bij het vak van beroepschauffeur kan ik me dat heel goed indenken. Het brengt een grote mate van vrijheid met zich mee, zeker als je internationaal rijdt. Met de vlam in de pijp rijd ik door de Brennerpas, een beetje dat idee.”

Mediterend werken

“Daarnaast denk ik dat het beroep in zekere zin ook mediterend kan werken, al zullen met name mannen dat waarschijnlijk niet zo gauw zeggen. Maar als je veel met jezelf onderweg bent, kom je ook heel dichtbij jezelf, lijkt me. Het gaat misschien een beetje diep, maar zelf heb ik die ervaring wel. Als ik namelijk van Breda naar Groningen moet, vind ik het heerlijk een tijdlang in de auto te zitten. Het biedt ontspanning en tijd om na te denken.”

Wat luister jij onderweg?

“Als je het hebt over muziek, dan kan het van alles zijn. Van de Rolling Stones tot romantische liedjes. Afhankelijk van mijn stemming, zullen we maar zeggen. Maar serieus, ik luister onderweg weinig naar muziek. Dat heeft ermee te maken dat ik in stadions altijd veel geluid en drukte om me heen heb. In de auto vind ik de rust die ik soms nodig heb. Hoewel, sinds kort heb ik de luisterboeken ontdekt. En dat vind ik wel heerlijk ontspannend. Momenteel luister ik naar Judas, het verhaal over Willem Holleeder. Vet interessant, het geeft een mooi inkijkje.”

In Nederland zijn volgens cijfers van STL (Sectorinstituut Transport en Logistiek) zo’n 150.000 beroepschauffeurs. Naar schatting is zo’n twee procent daarvan vrouw. “Dat is veel te weinig”, meent Hendriks. Ze vindt het mooi dat in de campagne van de TVM Awards ook ruimte is voor vier vrouwelijke beroepschauffeurs, onder wie twee zusjes. “Voor vrouwen kan het net zo’n mooi beroep zijn als voor mannen.”

Draait om kwaliteit

Zelf is Hendriks ook een vrouw in een mannenwereld. “Dat was soms best lastig, zeker in de beginperiode”, erkent ze. “Ik werd toch geregeld een beetje aangekeken met een blik van: wat doe jij hier? De voetballerij is natuurlijk bij uitstek een mannenbolwerk. Ik kan me best voorstellen dat vrouwelijke vrachtwagenchau­ffeurs datzelfde gevoel over hun vak hebben en dat het soms ook best intimiderend kan werken. Maar uiteindelijk draait het overal uiteindelijk om kwaliteit. Als je goed bent, ben je goed. En dan word je uiteindelijk vanzelf geaccepteerd.”

Er is echter ook een andere kant, geeft Hendriks aan. Een vrouw in het voetbal heeft ook voordelen. “Het is niet zo dat een voetballer in de mixedzone sneller bij mij stopt dan bij een mannelijke collega. Integendeel zelfs. Bijvoorbeeld Hakim Ziyech (de Ajacied met wie ze voor de camera’s een keer een aanvaring had, red.), die stopt echt niet meer bij mij. Maar weet je, zoiets hangt natuurlijk ook af van de band die je met iemand hebt. Vrouwen lijken iets zachter van aard, maar die kunnen evengoed doordringen tot de kern. Ze verpakken het alleen vaak net iets anders. Over het algemeen hebben vrouwen net iets meer inlevingsvermogen en minder macho-trekjes. Want voetballers en mannelijke sportjournalisten staan vaak als haantjes tegenover elkaar. En de meeste vrouwen zijn nu eenmaal geen haantjes.”

Het hoogste

Ambitieus is ze wel degelijk, maar Hendriks is vooral ook tevreden met wat ze doet. “Mijn ambitie was altijd om het hoogste in de voetbaljournalistiek te doen. Dat is voor mij de Champions League. Dus van die avonden geniet ik enorm, of het nou vanaf het veld is of vanuit de studio. Ik doe echt wat ik leuk vind.” Toch komt er binnenkort – afgezien van de TVM Awards – nog iets nieuws op haar pad. “Ik ga vanaf komende maand zeven keer een live talkshow met Wilfred Genee presenteren over algemene onderwerpen uit de actualiteit en in een soort kroeg-achtige setting. Daar kijk ik enorm naar uit. Het was niet echt een lang gekoesterde wens. Maar in het leven komen de dingen soms zoals ze komen…”

Meer artikelen

Meer nieuws

De TVM Awards worden mede mogelijk gemaakt door